houden een wake op vrijdag 1 februari 2013

vanaf 12.45 uur op het SPUI in AMSTERDAM (Lieverdje)
45 jaar bezetting is meer dan genoeg!

Israëls "Gatekeepers"

Nu er over de Israëlische verkiezingen niets anders valt te vertellen dan: weer een ruk naar rechts, rechtser en ultra rechts [wie daar toch nog illusies over heeft zie: http://www.lrb.co.uk/blog/2013/01/23/neve-gordon/five-ways-of-looking-at-the-knesset/] willen we jullie attent maken op een interessante film, die zaterdag in Amsterdam vertoond wordt. Het gaat over de bazen van spionnen, agenten, private eyes, informanten, 007’s, afluisteraars, collaborateurs, informele medewerkers en andere hulpjes.

Zes voormalige hoofden van de Shin Bet, Israëls zeer geheime binnenlandse geheime dienst, hebben zich voor het eerst als groep uitgesproken tegen de politiek van Netanyahu en doen de meest verbluffende onthullingen in een documentaire, die in het afgelopen IDFA [Amsterdams documentair film festival] op het programma stond en 2 februari in de Balie in Amsterdam vertoond wordt.
De Israëlische regisseur Dror Moreh van de film ‘The Gatekeepers’ is er in geslaagd, de toch weinig spraakzame mannen aan de praat te krijgen. Allen zeggen openlijk te vrezen voor de toekomst van Israël als – naar hun zeggen - democratische en joodse staat.
Het is het verhaal van Israëls decennia lange bezetting van de Palestijnse gebieden, verteld door de mensen, die jarenlang verantwoordelijk waren voor het plannen van conflicten en oorlogen tegen en het onderdrukken van de Palestijnse bevolking op grote en kleine schaal.

Dus: "If there is someone who understands the Israeli-Palestinian conflict, it’s those guys", zei de regisseur tegen CNN- journaliste Christiane Amanpour. Zie interview: http://amanpour.blogs.cnn.com/2013/01/28/six-israeli-security-chiefs-stun-the-world/.

Nu er al jaren geen sprake meer is van wat voor poging dan ook om het vredesproces te reanimeren, vinden de Shin Bet bazen allemaal dat de Israëlische bezetting van Palestijns land slecht is voor Israël en richten ze zich met die boodschap tot de Israëlische bevolking.

Eerder had voormalige Shin Bet baas Diskin zich al nadrukkelijk uitgesproken tegen een aanval op Iran en de huidige luitenant- generaal Benny Gantz zei dat Iran niet aan een kernwapen werkt en dat wellicht nooit zal proberen.

De oudste van de ex- Shin Bet chefs met de veelzeggende naam Avraham Shalom - wat vrede betekent - zegt in de film dat Israël al vanaf de nasleep van de Zesdaagse Oorlog in 1967 nadat Gaza en de West Bank bezet waren geen idee meer had hoe samen te leven met de Palestijnen. Toen ging de dienst het ‘terrorisme’ bestrijden. "We zijn het Palestijnse vraagstuk volkomen vergeten" zegt Shalom in de film.

De grootste hinderpaal om tot een betekenisvolle strategie te komen, zijn volgens de zes bazen de joodse extremisten in Israël. Zoals de man, die minister president Yitzak Rabin vermoorde of de samenzwering om de Rotskoepel op te blazen, een heiligdom van de Islam op de Tempelberg in Jeruzalem.
Maar waren het joodse extremisten, die verantwoordelijk waren voor het verhinderen van welke vredespoging dan ook? Of hebben de heren het soms over hun eigen dienst, bijv. toen de Arabische Top in 2002 in Beiroet met een serieus vredesvoorstel kwam en de Israëlische reactie alleen was: -hup- meteen weer een invasie van Ramallah, Bethlehem en andere steden op de Westbank.
Of bijv. op kleinere schaal de langdurige onderhandelingen en voorstellen van die Israëlische rabbijnen, die maandenlang samen met Hamas politici in 2006 en met medeweten van de Israëlische regering, bezig waren met een reeks van voorstellen, waaronder een uitruil van Palestijnse gevangenen voor de gekidnapte Israëlische korporaal Shalid. Vlak voor de geplande persconferentie in Jeruzalem, dreigde Shin Bet de twee Palestijnse onderhandelaars te arresteren wanneer ze daar zouden verschijnen, dus: persconferentie afgelast. De volgende dag begon de invasie in Gaza en werden de onderhandelaars: de Palestijnse minister in het kabinet voor Jeruzalem en een vooraanstaand lid van het Palestijnse parlement, samen met een derde van alle Palestijnse ministers weggevoerd naar de gevangenis. Zie onze Nieuwsbrief van sept. 2006 op www.vrouweninhetzwart.nl.

Regisseur Moreh is gechoqueerd om ex- Shin Bet- chef Shalom, die in Oostenrijk geboren is en gevlucht voor de Nazi’s, de bezetting van de Palestijnse Gebieden te horen vergelijken met de Duitse Nazi bezetting van Europa. Na de beruchte Kristalnacht in 1938, waarin in heel Duitsland Joden werden aangevallen, duizenden joodse winkels, bedrijven en bezittingen werden geplunderd en zeker 2.000 synagogen in brand gestoken, werd Abraham Shalom door zijn moeder gedwongen naar school te gaan, waar hij bijna doodgeslagen werd door zijn klasgenoten.
Hij zegt in de film ‘uit de eerste hand te weten hoe het is om onder een racistisch regiem te leven’.

Het centrale thema van de film is dat Israël eindeloze en zeer geavanceerde tactieken weet te verzinnen om de Palestijnse bevolking er onder te houden, maar geen lange termijn strategie heeft. "De Israëlische geheime dienst is in staat om terroristen te pacificeren, maar wanneer al die operaties geen opmaat naar vrede zijn, dan is dat alles zinloos", zeggen de zes voormalige Shin Bet hoofden.

Wij vragen ons af: wanneer is the ‘War on Terror’ dan wel zinvol? Het moderne terrorisme is eerst door het westen mede gecreëerd in Afghanistan in de Koude Oorlog in de strijd tegen het communisme en later in de oorlog in voormalig Joegoslavië, waar vrijheidsstrijders/terroristen bewapend en logistiek ondersteund werden, en nu de geest helemaal uit de fles is, moeten ze weer uitgeroeid worden.

Dan de verschrikkelijke oorlog in Irak, daarna met weer een ander excuus Libië binnen vallen, toen de chaos na de val van Khadafi, waarna de Touaregs, die hem hadden gesteund, weer terug naar Mali moesten vluchten, met in hun voetspoor tot de tanden gewapende Al Qaida gestoorden met hun duizenden gestolen Libische wapens. Door de interventie in Libië krijgen die criminelen weer de kans Mali onveilig te maken en de vreedzame bevolking te terroriseren. Net voor de - unaniem aangenomen - VN Veiligheidsraad resolutie 2085 van 20 december 2012, die een West Afrikaanse vredesmacht naar Mali wil sturen, de tijd kreeg om uitgevoerd te worden, is Frankrijk al op 11 januari Mali binnengevallen … ‘het wordt een korte operatie, we blijven geen dag langer dan nodig’ zegt president Hollande en de rest van Europa is al onderweg hem te komen helpen.
Maar daarna heeft aftredend VS minister Hillary Clinton het over de topografie van Mali: “Er is daar niet alleen woestijn, er zijn daar grotten. Klinkt bekend, maar het is een noodzakelijke strijd, want we kunnen niet toestaan dat Noord Mali een safe haven voor Al Qaida wordt.”
Ze ziet al een Malinese Tora Bora voor zich met terroristen, die onder het zand vandaan kruipen. We horen de Britse Eerste minister Cameron zeggen dat: “het antwoord op de crisis in Mali, geen maanden, maar jaren, ja - zelfs tientallen jaren kan gaan duren.” En de gewone mensen in al die samenwerkende landen, velen getroffen door de economische crisis, moeten weer voorbereid worden op een nieuw front in de eindeloze ‘War on Terror’.

Maar wat meestal nauwelijks doordringt in het westen, maar eigenlijk het allerergste, is dat zowel in Afghanistan, Irak als nu ook in Mali er onvoorstelbare verwoestingen plaatsvinden van kunstschatten en wetenschappelijke archieven en het hele cultuurgoed van landen, waar de beschaving begon, geplunderd, verwoest of verbrand wordt. Er zijn altijd oorlogen geweest en er is veel vernietigd en nog meer door de koloniale legers geroofd, maar talloze mensen in het Midden Oosten en Afrika hebben ook eeuwenlang hun geschiedenis, literatuur schilderijen en musea met veel liefde weten te bewaren, te verstoppen of met hun eigen lijf te verdedigen.
Het opblazen van de Boeddha’ s van Bamiyan in Afghanistan door de Taliban in 2001, de plundering van het Nationaal Museum in Baghdad waar de Yankees alleen het Ministerie van Olie bewaakten - hun eigen belang - en toekeken hoe de kunstschatten van meer dan 5000 jaar oud, de hele geschiedenis van Mesopotamië, uit het museum geroofd werden*.

Het literaire erfgoed van Timboektoe in het koninkrijk Mali gaat terug tot de 15de en 16de eeuw. Handelaren gingen via de Sahara naar de Middellandse zee en het duurde twee maanden voor de handelskaravanen het goud en de slaven naar het noorden brachten, en boeken over wiskunde en astronomie, poëzie en Islamitisch recht naar het zuiden.

En volgens nog niet bevestigde berichten, werden in Timboektoe in een paar uur twee van de belangrijkste collecties van manuscripten uit die tijd verbrand door voor de Fransen uit vluchtende Al Quaida- papier versnipperaars.
Als de Fransen, bekend om hun liefde voor kunst en cultuur, nu eens in een eerder stadium hadden bedacht, wat er met die onvervangbare manuscripten zou moeten gebeuren, voor ze met groot militair vertoon Mali binnentrokken. Met het geld van hoogstens één vleugel van één gevechtsstraaljager hadden al die schatten gered kunnen worden.
Zoals Jonathan Jones in The Guardian schrijft: ‘Toen in de 19de eeuw de koloniale Europeanen hun wedloop om Afrika hielden, werd het continent beschouwd als ongeletterd, zonder geschiedenis, herinnering of literatuur. De kunst gold als ‘primitief’, deels omdat een geschreven kunstgeschiedenis ontbrak. Timboektoe bewijst het tegendeel. Haar bibliotheken redden Africa’s geschiedenis van de vergetelheid. Timboektoe is Africa's boeken stad en stad van geleerden, die de racistische mythes over het continent weerlegt. En die schitterende erfenis is nu misschien door primitieve fanatici verwoest.'

* In totaal werden na de invasie in Irak in 2003 alleen al in het Iraaks Nationaal Museum door plunderingen 50.000 voorwerpen uit het museum vermist.

Er is nog veel te doen, lieve vriendinnen en vrienden, maar kom eerst naar onze wake op 3 januari op het Spui
[trek s.v.p. iets zwarts aan].

Onze leuzen:

ISRAEL:
Stop de invasies in Gaza en landconfiscaties in Palestijns gebied
Weg met de annexatie muur - The wall must fall
Beëindig de bezetting van de Westoever, omsingeling en uithongering van Gaza
Ontruim alle sinds 1967 gestichte nederzettingen
Erken het recht op terugkeer van Palestijnse vluchtelingen
Jeruzalem, hoofdstad voor twee volken

Graag al uw mails, reacties en sympathiebetuigingen sturen naar: info@vrouweninhetzwart.nl

Flyers, spandoeken en het onderhoud van onze geheel nieuwe website kosten steeds weer veel geld. Uw gift is echt nodig en heel welkom. Maak s.v.p. uw donatie over op duurzame
Triodos bank
nr. 78.68.21.094
t.n.v. Vrouwen in het Zwart Amsterdam