Shuhada street, Al-Khalil 2018, © cc Andrew E. Larsen, Flickr.

  Voor de Palestijnen ziet de toekomst er somberder uit dan ooit. Het afgelopen decennium stond in het teken van een alsmaar   sneller voortschrijdende marginalisatie van de Palestijnen met name in de door Israël bezette en geblokkeerde gebieden, de Westelijke Jordaanoever en de Strook van Gaza. Sinds Israël in de oorlog van juni 1967 het historische Palestina de facto weer verenigd heeft tot één staat, zijn de Palestijnen, ruwweg de helft van het totaal aantal inwoners, onderworpen, onderdrukt, beroofd, verjaagd en vogelvrij verklaard.   De regering Netanyahu   heeft, met steun van de meerderheid van de, in tegenstelling tot het overgrote deel van de Palestijnen, wél stemgerechtigde joodse bevolking, een streng apartheidsbeleid doorgevoerd.
Inmiddels leven rond de 650.000 joodse Israëli’s verspreid over meer dan 200 nederzettingen op de Westelijke Jordaanoever en in Oost-Jeruzalem, gebieden waar volgens brede internationale consensus een Palestijnse staat had moeten verrijzen. Van de bijna 5 miljoen Palestijnse inwoners van deze gebieden leeft ongeveer 40% onder totale Israëlische blokkade in de Strook van Gaza en de rest onder militair Israëlisch bestuur op de Westelijke Jordaanoever, die is onderverdeeld in drie categorieën: Het zogeheten C-gebied (60% van het landoppervlak), dat volledig onder bestuur van het Israëlische leger staat en waar zich ook de nederzettingen bevinden, het B-gebied, dat onder gezamenlijk bestuur staat en het A-gebied, geheel onder bestuur van de Palestijnse Autoriteit. De gehele Westelijke Jordaanoever wordt echter gecontroleerd door het Israëlische leger, dat ook in het A- en B-gebied vrijelijk in- en uitmarcheert. Mede ten gevolge van de talloze checkpoints en de door Israël gebouwde Apartheidsmuur is het gebied waar de Palestijnen het nog enigszins voor het zeggen hebben, opgedeeld in talloze, niet-aaneengesloten gebieden en gebiedjes, zodat wel gesproken wordt van de ‘Palestijnse Archipel’

Doordat de Israëlische regering, onder leiding van Benjamin Netanyahu, elke vorm van onderhandelingen saboteert, is er een zogenaamde status quo ontstaan, een bedrieglijke term die suggereert dat er op de grond niets verandert. Maar in feite zijn de veranderingen nog nooit zo dramatisch geweest als in de afgelopen jaren: Palestijnse huizen, scholen en agrarische voorzieningen worden - soms nog tijdens de bouw - verwoest bij gebrek aan (onverkrijgbare) vergunningen. Tevens is de status van Palestijns-Israëlische staatsburgers verder in het gedrang gekomen door de aanname van nieuwe nationaliteitswetten, die Israël tot de natiestaat van uitsluitend het Joodse Volk verklaren en het Arabisch als tweede taal afschaffen.
De Strook van Gaza is door de V.N. per 2020 officieel onbewoonbaar verklaard vanwege water- en grondvervuiling en ineenstorting van de infrastructuur door de blokkade en drie oorlogen.
De Amerikaanse regering van Donald Trump deed daar nog een forse schep bovenop door het verplaatsen van zijn ambassade naar Jeruzalem, de de-facto erkenning van de annexatie van Oost-Jeruzalem en de Golan en het niet-illegaal verklaren van de joodse nederzettingen op de Westelijke Jordaanoever, waardoor een Palestijnse staat nóg onmogelijker wordt dan hij al was.
Op 2 maart 2020 gaat Israël - maar niet de Palestijnse bewoners van de Westelijke Jordaanoever, Oost-Jeruzalem en Gaza – voor de derde maal in een jaar en waarschijnlijk opnieuw vruchteloos naar de stembus. De meeste Palestijnen zullen dáár niet wakker van liggen, want wie er ook met de ellebogen vooraan komt te staan, hún perspectieven spelen geen enkele rol bij de Israëlische verkiezingsstrijd.
 


Gebeurtenissen in de afgelopen maand.

De onlangs door Netanyahu aangestelde extreemrechtse minister van defensie (van oorlog zou een betere benaming zijn), Naftali Bennett, heeft besloten dat de joodse kolonie in het centrum van al-Khalil (Hebron) wordt uitgebreid (verdubbeld). De toch al explosieve situatie zal hierdoor nog verder op scherp komen te staan. Ook de Ibrahimi-moskee – ook wel genaamd de Grot der Patriarchen, omdat de Aartsvaders van de drie grote monotheïstische godsdiensten daar begraven zouden liggen - zal mogelijk worden verbouwd om hem beter toegankelijk te maken voor joodse kolonisten. Nergens is de apartheid zó zichtbaar als hier. Op dit moment zijn er al 4000 soldaten nodig om 800 kolonisten te ‘beschermen’.

De Hope Flowers School, een transculturele school voor Palestijnse vluchtelingkinderen in Bethlehem, wordt opnieuw bedreigd. Ditmaal niet door financiële tekorten, maar door het Israëlische leger, dat dreigt de school te bezetten en mogelijk zelfs te slopen   ten behoeve van de uitbreiding van de illegale Israëlische nederzetting Ha-Dagan. Verschillende woningen rond de school ondergingen dit lot reeds.

Een Palestijnse gevangene in Israël, Sami Abu Diyak, is in de gevangenis overleden aan darmkanker. Zijn dood was misschien onvermijdelijk, maar zijn ziekte was door de gevangenisleiding en –artsen verwaarloosd. Daags erna werd het huis van zijn familie in Silat ad-Dahr in alle vroegte door Israëlische troepen overhoop gehaald, zijn familie korte tijd gegijzeld en zijn broer gearresteerd.

Om Jeruzalem nog beter af te schermen van de Bezette Palestijnse Gebieden is Israël van plan de Atarot-nederzettingen uit te breiden naar het terrein van de voormalige Jerusalem Airport, die nu al deels schuilgaat onder het Qalandia checkpoint. Het onbekende vliegveld werd in 1920 aangelegd door de Britten, na 1948 werd het gebruikt als Jordaans vliegveld en na 1967 heeft Israël het gebruikt voor vluchten van o.a. El Al. In 2002 is het tijdens de Tweede Intifada gesloten. Het vliegveld zou de Palestijnse Staat goed van pas zijn gekomen.

Midden in de Palestijnse wijk Sheikh Jarra in Oost-Jeruzalem staat het hoofdkantoor van de Israëlische nederzettingenorganisatie Amana op van Palestijnen geconfisqueerde grond. Amana kocht het voor 262 duizend dollar van de Israëlische staat, zette er een kantoor op en verhuurt nu de benedenverdieping aan de gemeente Jeruzalem, die er een welzijnsorganisatie vestigde, voor 224 duizend dollar per jaar. De welzijnsorganisatie ontvangt alleen joodse cliënten, Palestijnen zijn er niet welkom. De Palestijnse eigenaren zijn nog steeds in een juridisch gevecht gewikkeld, maar opperrechter Isaac Amit adviseerde de familie de zaak maar te laten rusten: “Het leidt alleen maar tot meer bureaucratie”.

Het Franse parlement heeft (in navolging van Duitsland) een motie aangenomen waarin antizionisme gelijk gesteld wordt aan antisemitisme. Dit ondanks een oproep van 127 joodse intellectuelen in de Franse krant Le Monde om hier niet in mee te gaan.
Ook in Engeland heeft de nieuwe premier Boris Johnson bij monde van koningin Elizabeth nieuwe anti-BDS wetgeving aangekondigd.

Amir Zubeideh (11) en Rami Abu Nasara (13) raakten gewond toen zij op zondag 17 november van school naar huis liepen. Bij de ingang van het vluchtelingenkamp Jalazoun werden zij beschoten door een Israëlische scherpschutter. Leeftijd speelt geen rol in de ogen van de soldaten.

De Israëlische ‘minister van oorlog’, Naftali Bennett dreigt alle ‘illegale’ Palestijnse gebouwen in het gehele C-gebied (meer dan 60% van de WJO) te verwoesten. Hij noemt daarbij specifiek ook door Europa en Europese landen gesteunde projecten. Dit is geen borreltafelpraat maar een officiële bekendmaking van een minister van een bevriende natie tijdens een bijeenkomst met Europese ambassadeurs, waaronder die van Nederland. Hij beschuldigt de EU ervan een ‘illegale machtsovername door de PA van het C-gebied’ te financieren. Zoals gebruikelijk in de Israëlische propaganda wordt de waarheid 180 graden omgedraaid. In feite kondigt hij een complete etnische zuivering van het C-gebied aan. Waar blijven de Tweede-Kamervragen?
Inmiddels hebben vertegenwoordigers van de EU en Denemarken officieel twee nieuwe gemeenschapscentra in al-Ma'sarah en Marah Mi'allah geopend. Ook Frankrijk kondigt aan voor 20 miljoen euro aan Palestijnse agrarische projecten op te zetten in C-gebied.

Donald Trump heeft een ‘executive order’ uitgevaardigd waarin hij de Amerikaans Civil Rights Act uitbreidt met het begrip ‘Jewishness’ als nationaliteit en in één adem de IHRA-definitie van antisemitisme omarmt. Kennelijk heeft de president van de V.S. het parlement niet nodig om wetten te veranderen. De verandering van de wet geeft de federale overheid de macht om de financiering van universiteiten die de BDS-campagne ondersteunen, stop te zetten of aan te passen. De wetsaanpassing heeft dus maar één doel: de vrijheid van meningsuiting beperken. De joodse gemeenschap in de VS is zeer verdeeld over dit besluit.

Vijf Palestijnse arbeiders uit de omgeving van Tulkarem, die in de rij stonden om in Israël te gaan werken, zijn gewond door geweervuur van het Israëlische leger. Tientallen anderen kregen verstikkingsverschijselen door het gebruikte traangas. Een jonge Palestijn, Saif Iyad Wajih Al-Ardah, is gewond geraakt door geweervuur in Dahr al-Arabeh, bij Jenin. Hij werd door de soldaten ondervraagd voordat hij medische hulp mocht ontvangen [IMEMC].
 


The Rights Forum overhandigde deze maand namens 200 organisaties uit 25 verschillende landen een dringende oproep aan het Internationaal Strafhof [ICC] in Den Haag om onverwijld een formeel onderzoek in te stellen naar oorlogsmisdaden en misdaden tegen de menselijkheid begaan in de Palestijnse bezette gebieden. Na een eerdere weigering om een onderzoek in te stellen [I accuse] naar de dood van negen opvarenden van de Gaza vredesvloot in 2010. Zij werden bij een overval door Israëlische militairen doodgeschoten.
Inmiddels heeft de aanklager van het Hof, Fatou Bensouda, aangekondigd onderzoek te zullen doen naar oorlogsmisdaden gepleegd in de Gaza-oorlogen van de afgelopen tien jaar en naar de vestiging van illegale nederzettingen op de Westelijke Jordaanoever, wat ook als oorlogsmisdaad of misdaad tegen de menselijkheid kan worden aangemerkt.
Maar eerst moet het hof zichzelf uitspreken over zijn jurisdictie in deze zaken. Het ICC spreekt alleen recht over personen, niet over landen of instellingen.

In 2019 heeft Israël meer dan 745 kinderen gearresteerd. Vaak worden zij midden in de nacht van hun bed gelicht, geïntimideerd en gedwongen een voor hen onleesbare (want in het Hebreeuws geschreven) ‘bekentenis’ te tekenen, waarna zij weken tot maanden worden vastgehouden en hun ouders een boete moeten betalen. De belangrijkste reden voor de derdegraads verhoren is echter het verzamelen van inlichtingen over familie of dorpsgenoten.

De Britse kroonprins Charles gaat Israël en de Bezette Gebieden bezoeken. De Britse vlag zal weer even wapperen over Palestina. Naast die van Nederland overigens, want ook Willem-Alexander brengt komende maand een werkbezoek aan Israël.

De Grieks-orthodoxe aartsbisschop van Jeruzalem, Atallah Hanna, is in zijn eigen kerk bestookt met een onbekend gas. Vermoedelijk hebben Israëlische soldaten een gasgranaat in de kerk geschoten. Hij wordt inmiddels behandeld in een ziekenhuis in Amman, Jordanië.
Onlangs zei hij nog op Twitter dat christenen wereldwijd 'geen Kerstmis hoeven vieren als ze blind blijven voor het leed van de Palestijnen'.

Voormalig Palestijns parlementslid voor de PFLP, Khalida Jarrar, wordt door de Shin Bet (Israëlische binnenlandse veiligheidsdienst) in verband gebracht met een aanslag in Augustus waarbij een Israëlische vrouw werd gedood. Voor haar directe betrokkenheid zijn geen bewijzen, daarom wordt zij (voor de derde maal) in administratieve detentie gehouden. De hoofdverdachte in deze zaak, Samir Abid, werd dusdanig gemarteld tijdens zijn verhoor, dat hij in kritieke toestand naar een ziekenhuis is vervoerd. Een dezer dagen moet Jarrar opnieuw voor de militaire rechtbank verschijnen. De Israëlische krant Haaretz wist de hand te leggen op de tekst van de aanklacht. Er wordt met geen woord gerept van betrokkenheid bij een aanslag, alleen van lidmaatschap van een ‘verboden’ organisatie. Jarrar is voormalig parlementslid voor het PFLP.
 

---

Jarenlang werden deze nieuwsbrieven verzorgd door Lily van den Bergh die een jaar geleden, op 29 december 2018, plotseling overleed. Een overrompelende en schokkende gebeurtenis die ons, haar familie en haar naaste omgeving overviel.

Dat deze schijnbaar onvermoeibare vrouw zo ernstig ziek was en zo snel achteruit ging had niemand verwacht. Lily, de vechter die ze was, leek meer begaan met het lot van de Palestijnse bevolking dan met haar eigen kwalen en besongnes, 'die hangen gewoon samen met het ouder worden', dacht ze, niet wetende dat de ziekte haar lichaam onherstelbaar aan het slopen was. Er moest nog zoveel gebeuren, geld inzamelen voor slachtoffers in de ziekenhuizen in Gaza vooral en er moest natuurlijk veel in de politiek veranderen om het tij te keren, om een einde te maken aan de apartheid. Onze overheid en onze parlementariërs moesten ervan doordrongen worden dat Nederland en de wereld medeplichtig waren als ze zaken bleven doen met de bezetter, of verzaakten stelling te nemen tegen de bezetting, de onderdrukking, het schenden van internationaal recht. We moesten in opstand komen en niet verslappen waar verhinderd werd dat recht werd gedaan aan de oorspronkelijke bewoners. Waak ervoor.

Ze was zich scherp bewust van ondermijnende exercities zoals kritiek op Israël gelijkstellen aan antisemitisme en daarmee fel tegenstander van het aannemen van de werkdefinitie antisemitisme van het IHCR. Ze was al in een vroeg stadium een fervent ondersteuner van de BDS (Boycot, Desinvesteren en Sancties) beweging.

Zonder Lily zal Vrouwen in het Zwart nooit meer hetzelfde zijn, dat wisten wij. Het gemis is bij ons blijvend. Datgene waar Lily voor streed blijft onverminderd urgent, evenals de noodzaak om erger leed te voorkomen door een tegenwicht te bieden aan het voorbijgaan aan mensenrechten, door stilzwijgen, angst, desinformatie, intimidatie, verdachtmakingen en propaganda. Lily is er niet meer, maar haar ideëen blijven ons inspireren om in haar geest door te gaan met informeren en wakes organiseren.
 

---

Agenda

raadpleeg voor (veel) meer informatie de site van het Nederlands-Palestina Komitee


vrijdag 10 januari, Amsterdam

Benefiet voor de toekomst van Gaza: van concentratiekamp naar utopie


Er moeten plannen worden gesmeed voor een rechtvaardige, duurzame en plezierige toekomst. Kom inspiratie opdoen met kunstenaars, sprekers, stadsplanners en muziek in Pakhuis de Zwijger, Piet Heinkade   179, aanvang 20u.

Toegang vrij, reserveren: https://dezwijger.nl/programma/gaza-as-utopia/

Voertaal: Engels

donderdag 23 januari, Amsterdam

Erfenis en cultuurstrijd voor Palestina


Paneldiscussie met auteurs  bij de boekpresentatie van schrijfster Chiara De Cesari: 
"Heritage and the Cultural Struggle for Palestine",
Stanford University Press.

Organisatie: Spui 25 i.s.m.  Amsterdam Center for Middle East Studies.
Plaats:  Spui 25 (zie googlemaps)
tijd 20.00 – 21.30
meer info: Spui 25

Reserveer gratis:   via SIGN UP , spui25@uva.nl  of   020 525 8142

(We rekenen op u; toch verhinderd? Afzeggen svp.)

Voertaal: Engels

dinsdag 28 januari, Amsterdam

Ontmoet Ahmed Abu Artema, schrijver, journalist, activist.
Hij nam o.a. initiatief tot de Grote Mars van de Terugkeer, uit Gaza.
Organisatie FFIP,   Friends and Family of Incarcerated Persons, (Vrienden en familie van gevangenen), Pakhuis de Zwijger, Ned. Palestina Komitee.
Plaats: Pakhuis de Zwijger, Piet Heinkade 179, aanvang 19.30u
Meer info: agenda van Palestina-komitee

In gesprek met schrijver, journalist en activist Ahmed Abu-Artema uit Gaza.
Eind januari bezoekt de schrijver, journalist en activist Ahmed Abu-Artema uit Gaza Nederland, als onderdeel van een tournee door Europa.

Voertaal: Engels
 
woensdag 29 januari, Den Haag

Discussie over een-staatoplossing voor het Israëlisch-Palestijnse conflict.
Drie leden van de 1-staatstichting debatteren met elkaar en het publiek:
- Ahmed Abu Artema, (zie boven)
- Ofra Yeshua-Lyth, journaliste/schrijfster van Politically incorrect; Why a Jewish State is a bad idea;
(Zij zijn beiden bestuurslid van de stichting maar hebben elkaar nooit ontmoet, hij woont in Gaza, zij in Jaffa)
- Jaap Hamburger, medebestuurslid, voorzitter van Een ander Joods Geluid, is moderator. Voertaal Engels.

Meer info: agenda van Palestina-komitee

Plaats: Humanity House, Prinsegracht 8, Den Haag.
Café / foyer open 19:00,
Start program 19:30
End program 21:45
Entree € 8,50 Studentcard, CJP & 65+ € 5,00 Ooievaarspas € 4,25

Voertaal: Engels