De maand juni stond
vooral in het teken van
de relatieve stilte voor
de nieuwe Israëlische
verkiezingen in
september. Wij brengen
even in herinnering:
Op 9 april bleken Likud
(Netanyahu) en BlauwWit
(Gantz en Lapid) na
hertelling een gelijk
aantal zetel verworven
te hebben: beide 35 op
een totaal van 120
zetels in een politiek
landschap dat ongeveer
even versnipperd is als
dat in Nederland.
De feitelijke
doelstellingen van beide
partijen hebben weinig
met politieke visie en
al helemaal niet met
vrede met de Palestijnen
te maken: Netanyahu
levert een strijd voor
zelfbehoud, omdat hij op
de hielen wordt gezeten
door Justitie wegens
verdenking van
corruptie. Gantz en
Lapid hebben maar één
doel: verhinderen dat
Netanyahu opnieuw
minister-president
wordt.
Toen
het Netanyahu niet
lukte binnen de
wettelijke termijn een
nieuwe regering te
vormen, gunde hij zijn
opponenten ook geen
kans. Hij liet de -pas
gekozen- Knesset
zichzelf weer
ontbinden, zodat
nieuwe verkiezingen
nodig zouden zijn;
niet illegaal maar wel
onparlementair en
ondemocratisch.
Een maand later zag
Netanyahu zijn kans op
herverkiezing – en
daarme op
onschendbaarheid voor
justitie – slinken. De
voormalige
(Likud)-voorzitter van
het parlement, Yuli
Edelstein, stelde voor
om de dode Knesset weer
te reanimeren en
Netanyahu de kans te
geven een regering van
Nationale Eenheid te
vormen om het hoofd te
bieden aan ‘bedreigingen
van de Nationale
Veiligheid’ (de crisis
in de Arabische Golf).
Wettelijk is zo’n
wederopstanding niet
mogelijk. Tegen deze
plannen kwam van alle
kanten protest, zodat
zij voorlopig in de
ijskast zijn gezet (maar
nog niet afgeblazen).
Een tweede belangrijke
gebeurtenis afgelopen
maand was de presentatie
door Trumps schoonzoon,
Jared Kushner, van het
economische deel van het
lang verwachte
Vredesplan (door Trump
zelf liefkozend de ‘Deal
of the Century’
genoemd). Op een
conferentie in het
golfstaatje Bahrain onde
het motto Peace to
Prosperity werden
plannen geopenbaard die
het leven van ‘de
Palestijn’ in
economische zin zouden
moeten veraangenamen.
De Palestijnse politicus
en vredesonderhandelaar
Dr. Hanan Ashrawi
reageerde:
David Friedman,
ambassadeur van de VS in
Israël verklaarde in een
interview met de New
York Times dat Israël
‘onder omstandigheden’
het recht heeft om delen
van de W
JO
te annexeren. Waar dit
recht op gebaseerd is
vertelt hij er niet bij.
Ook niet wat die
‘omstandigheden’ zijn.
Deze voormalige
faillissementsadvocaat
heeft in het verleden
vaker duistere zaakjes
opgeknapt voor Donald
Trump.
In mei heeft de Duitse
Bundestag een resolutie
aangenomen waarin BDS
(Boycot, Desinvestering,
Sancties) als
antisemitisch wordt
aangemerkt. Dit besluit
is niet bindend en heeft
geen kracht van wet.
Toch betekent het een
grote terugslag voor de
vrijheid van
meningsuiting in
Duitsland. Zelfs zich
Links noemende partijen
hebben zich hierbij
aangesloten.
De BDS-campagne is een
beweging die, naar het
voorbeeld van de
boycotbeweging tegen
Zuid-Afrika in de tijd
van de
Apartheid, op geweldloze
wijze opkomt voor de
rechten van Palestijnen
en zich expliciet keert
tegen elke vorm van
discriminatie en
antisemitisme.
Het is bizar en
kwaadaardig om deze
beweging op enigerlei
wijze te vergelijken met
het “Kauft nicht bei
Juden!” uit de nazitijd.
Hoe groot de druk vanuit
Israël en de
zionistische lobby is
blijkt uit het feit dat
directeur Peter Schäfer
van het Joods Museum in
Berlijn, die openlijk
verklaarde dat BDS een
vorm van vrije
meningsuiting en niet
antisemitisch is, zich
een dag later
genoodzaakt zag zijn
ontslag in te dienen.
De Canadees-Palestijnse
schrijver en journalist
Khaled Barakat werd op
weg naar een
pro-Palestijnse
manifestatie, waar hij
zou spreken, door de
politie opgepakt en
vastgezet. Hem is
verboden aan enige
politieke of culturele
bijeenkomst deel te
nemen, zelfs
familiebijeenkomsten van
meer 10 personen mag hij
niet bijwonen op straffe
van 1 jaar gevangenis en
een geldboete.
Inmiddels heeft hij
Duitsland verlaten.
Hiermee is de vrijheid
van meningsuiting in
Duitsland afgeschaft.
Nu maar hopen dat ze
daar ook een Liesbeth
Zegveld hebben.
Inmiddels heeft Israël
ook het Verenigd
Koninkrijk verzocht BDS
te verbieden.
De
veertienjarige Mahmoud
Salah uit het dorpje
Al-Khader op de bezette
Westelijke Jordaanoever
trapte met een paar
vrienden een balletje,
dichtbij De Muur. TE
dichtbij, want toen hij
zijn bal, die tot aan de
voet van de muur was
gerold, wilde ophalen
werd hij door een
Israëlische militair in
zijn linker been
geschoten. Toen
dorpelingen op het
geschreeuw van de
kinderen afkwamen was
Mahmoud omringd door
Israëlische soldaten.
Een Palestijnse
ambulance werd
tegengehouden en de
soldaten sleepten de
hevig bloedende Mahmoud
naar de andere kant van
de muur. Pas een half
uur later arriveerde een
Israëlische ambulance
die hem naar een
ziekenhuis in
Oost-Jeruzalem
vervoerde, waar zijn
linker been moest worden
geamputeerd.
De Nederlandse Stichting
Hoop
(Hope
Foundation)
organiseert
jaarlijks
zomerkampen
voor
getraumatiseerde
kinderen in
Gaza. Zij doet
dit met een
zeer beperkt
budget maar
met onbeperkte
inzet van de
(deels
Nederlandse)
vrijwilligers.
https://www.hope-foundation.nl
Zij kunnen wat
meer aandacht
(en middelen)
goed
gebruiken.
Traditiegetrouw houden
we
in augustus onze
zomerstop. Dan is
er geen wake en dus ook
geen nieuwsbrief.
De
eerstkomende wake is
op vrijdag 6
september, van 12u45
tot 13u45.
Daarom volgen hier drie
evenementen die ook voor
Vrouwen in het Zwart
interessant zijn, twee
in juli en het derde
half augustus.
Op 5
juli 2019,
de dag van de wake,
van 17uur tot 20
uur, een cultureel
Palestijns
evenement. Het vindt
plaats op de Dam in
Amsterdam.
PGNL
nodigt uit
voor een
traditionele dans
van Palestina,
genaamd ‘dabka’.
Hiervoor is een
Palestijnse
dansgroep speciaal
overgevlogen naar
Nederland. Ook zal
er een spectaculair
optreden zijn van
Achraf Hanouti.
Op 9
juli
om 20.00
uur in
Pakhuis de Zwijger,
Piet Heinkade 179,
in de Grote Zaal als
inleiding
op de film What
Walaa wants
een gesprek in het
Engels over hoe het
is om als jongere op
te groeien in
Palestina, met o.a.
Aylin Özalp die
een jongerenproject
in Ramallah leidt en
haar ideeën en
ervaringen inbrengt,
en Sobhi Khatib,
politiek activist op
de bres voor
mensenrechten, die
nu in Amsterdam
woont, en vertelt
hoe hij zijn
Palestijnse
identiteit invult en
hoe zijn achtergrond
hem inspireert bij
wat hij doet.
9
juli
22.00
uur What Walaa wants, Idfa
docu, plein Pakhuis
de Zwijger, Piet
Heinkade 179.
Film over de
Palestijnse tiener
Walaa die opgroeide
in het Palestijnse
vluchtelingenkamp
Balata.
Toen de Palestijnse
Latifa Abu Draa in
2011 na acht jaar
werd vrijgelaten uit
de Israëlische
gevangenis, was haar
dochter Walaa
vijftien jaar oud.
Ze groeide net als
Latifa’s andere
kinderen op in het
Palestijnse
vluchtelingenkamp
Balata. Daar maken
onzekerheid,
onderdrukking,
verdriet, woede en
rondvliegende kogels
deel uit van het
dagelijks leven.
Geen wonder dat deze
wildebras tot een
rebelse puber
uitgroeide. De
eigengereide,
grappige,
hartverwarmende
jongedame heeft
altijd een weerwoord
klaar en werkt zich
regelmatig in de
nesten. Maar
uiteindelijk wil ze
maar één ding: haar
leven en dat van
anderen verbeteren.
Politieagent worden
bij de Palestijnse
Autoriteit is haar
gedroomde uitweg.
Filmmaker Christy
Garland volgt Walaa
vijf cruciale jaren;
door de steegjes in
het kamp, bij
stoeipartijen met
haar broer en
gesprekken met haar
moeder, maar ook
tijdens de loodzware
training op de
politieacademie.
Garlands
observerende camera
wordt meer en meer
haar metgezel
terwijl Walaa met
horten en stoten
volwassen wordt.
•
Regie: Christy
Garland, Canada,
Denemarken; 2019; 89
minuten; Arabisch
gesproken Engels
ondertiteld.
https://dezwijger.nl/programma/docu-what-walaa-wants
Op vrijdag
16 augustus
20-22u
Optreden van het
Palestijnse
jeugdorkest in het
Concertgebouw
PALESTINE
YOUTH ORCHESTRA:
EAST MEETS WEST
Palestine Youth
Orchestra, Vincent
de Kort (dirigent),
Nai Barghouti (zang)
Het Palestine Youth
Orchestra verenigt
muziek uit Arabische
en Europese bron.
Vandaag met als
thema: de liefde.
Tsjaikovski’s Romeo
en Julia,
Salvador Arnita’s Remembrance,
Bizets Carmen:
muziek vol
hartkloppingen.
PROGRAMMA
Tsjaikovski - Romeo
en Julia,
fantasie-ouverture
naar Shakespeare
Arnita - Remembrance
Rahbani Brothers -
Saa’ltak Habibi
Rahbani Brothers -
Ya Sneeni illi Ruhti
Iriaili
Saint-Saëns - Danse
bacchanale
pauze
Wagner - Liebestod
(uit 'Tristan und
Isolde', WWV 90)
Badarni -
Palestinian Rhapsody
(wereldpremière)
Bizet - Delen uit
'Carmen suites'
Rahbani Brothers -
Zahret al Madaen
Vrijdag 16 augustus
2019 20:00 | Grote
Zaal -
Concertgebouwplein
10
Vanaf € 22,00